My man is nie een vir teddiebere en hartjie “chocolates” nie. Hy is meer die “ek is lief vir jou en kan nie sonder jou nie” tipe. Na die 8 jaar wat ons mekaar nou al ken waarvan 3 getroude jare is, pla dit my glad nie meer nie. Die feit dat hy elke dag vir my sê dat hy my bitter liefhet, is genoeg. Inteendeel, as hy nou met sulke snaakse goedjies moet begin, sal ek snuf in die neus begin kry. Kortom, my man is ‘n regte boer, en nie die romantiese tipe nie.
So breek 14 Februarie aan. Ek verwag niks. Hy is immers vir die dag op Brandvlei. Vir ‘n ramveiling. Ek besluit vir ‘n verandering om nie saam te ry nie, dit gaan tog net heeldag warm wees, en alle veilings is ook maar net dieselfde. “Happy Valentines” liefie, sê hy vroegoggend toe ons groet voor hy ry. Mmmm, sê ek, vir jou ook. Geniet dit.
Soos die dag aangaan, en ek al die bosse blomme, “date nights” en liefdeswoordjies op Facebook sien, voel ek tog so half eensaam. En spyt dat ek nie maar saam veiling toe is nie. Ai, my man is darem ook regtig maar onromanties. Ek eintlik ook, dink ek skuldig. Nie asof ek nou iets vreesliks romanties beplan het vir die dag nie. Maar, troos ek myself, sulke dinge maak nie vir hom saak nie, hy sê immers altyd hy wys elke dag sy liefde aan my, nie net op Valentysdag nie. Seker ook so, maaaaar….’n vrou wil tog soms gekoester word. Wanneer ek gewoonlik daardie woorde vir hom sê, dan gee hy my so lekker lang stywe drukkie. Sy manier van koester. Nou Johnny staan ‘n stewige 1,94 m op die aarde, so dit is VREK lekker – die drukkies van hom.
Ek moet hom ook gewoonlik so week voor ons huweliksherdenking daaraan herinner. Op 12 Desember 2012, die dag waarop ons 3 gelukkige jare getroud is, sê ek die dag voor die tyd. “Liefie, jy onthou mos hierdie keer ne?” Wat? Vra hy. Ons HUWELIKSHERDENKING sê ek verontwaardig. “O ja, DIT, ek wou sê daar is êrens in die tyd ‘n belangrike datum, ja NATUURLIK!” Hy het, gelukkig vir hom, dit die volgende oggend onthou. Ek het vir ons lekker boerekos gemaak vir middagete.
Inelkgeval, om terug te kom na Valentynsdag. Ek maak later deur die oggend vir my ‘n lekker koppie koffie. Sonder my valentyn. En stuur vir hom ‘n mooi sms’ie. Om te sê hoe baie ek verlang, en dankie te sê vir die ongelooflike man wat hy vir my is. Hy bel later om opgewonde te vertel van die twee “ongelooflike” mooi ramme wat hy toe gekoop het. Dis sommer ons Valentynsdag present. Regtig? Nou toe nou, dis nou romanties. “Het jy my sms gekry, vra ek verontwaardig.” Mmmm, ja dankie liefie, sal laat weet as ons ry.
Ek gaan aan met my daaglike takies, en vergeet toe maar later van die hele “Valentyns” ding. Ja, ek vergeet, toe ek so by 2 uur se kant die sonpanele draai, voel ek dat een van die panele so bietjie stram is. Maar draai, draai ek. En daar DRAAI ek die rooi draad af. Ek weet nie eintlik wat sy doel is nie, maar ek weet as hy af is, gee daardie spesifieke paneel nie krag vir die batterye nie. Great, dink ek. Dis nou great. OP valentynsdag. Darem net die een paneel s’n.
Toe manlief by die huis kom is hy opgewonde. Kom kyk gou die ramme agterop die bakkie. Uhmmm, daar is eers iets wat ek jou moet vertel. En ek gaan wys toe maar sommer die skade. “Ag neewat liefie, dis nie die ergste nie, net ‘n nuwe draad wat ek sommer vanaand sal insit.” O ja, ek het vir jou toe ietsie saamgebring uit Brandvlei uit. 2 Kit Kats en ‘n 500 ml Coke. Dis vir Valentysdag liefie, sê hy. Ek is nogsteeeds stomgeslaan oor hy so kalm is oor die stukkende af draad. (Van let wel, nuwe panele wat 2 weke terug opgesit is.) Toe ruk hy 2 amper gesmelte chocolates en ‘n warm botteltjie Coke uit. En daar smelt my hart. Hy het dit by Brandvlei se Kafee gekoop. Die prys is met Coki opgeskryf.
En daar sit en eet ons 2tjies sommer net daar die Kit Kats. Vir Valentysdag. Die Coke sit ek toe in die yskas vir later die aand. Wat ek toe vir ons gedeel het. Saam met dit maak ons toe sommer vir ons hamburgers ook vir aandete.
Is dit nie romanties nie. My boer wat vir my ‘n Kit Kat in Brandvlei by die enigste kafee uitgesoek het. En ‘n Coke. Ek is van voor af dolverlief. Oordat hy op sy manier, nogsteeds my hart so vinnig laat klop soos 8 jaar gelede.
No comments:
Post a Comment