Opdamkolk se gevreesde Hoenderhaan

Die “HAAN”, is ‘n Koekoek spesie. Die “man” onder my grênd lê henne. Hy kan sy pronk vere dank dat hy nog lewe. Hy is een van die ongeskikste, mees arrogante hoenders wat ek nog ooit gesien het. Hy JAAG my. As jy te naby aan hom, of een van sy precious dames kom, kyk hy jou vir so kwessie van ‘n sekonde, dan skud hy sy vere so liggies, gee ‘n KRAAAAAI en dan julle, dan storm hy. Ek belowe hierdie is nie ‘n grap nie. Hy hardloop so vinnig, dit lyk of hy sweef oor die werf. Party mense wat sulke lekker gym arms het, loop mos altyd so bakarm. So asof hulle nie genoeg spasie het vir hul arms nie. Die HAAN is dieselfde. Hy hardloop so “bakarm” op jou af.

Jy het egter nie baie tyd om te besluit hoe jy die sitsuasie gaan hanteer nie. Daar is slegs 3 opsies.

Nommer 1: Jy skree so hard as wat jy kan. Ek het dit die eerste keer probeer. Ek het niksvermoedend eiers uitgehaal toe hy my bevlieg van agter af. Ek het kliphard gegil en hom met die mielies in my hand gegooi. Ek weet nie wie het die grootste geskrik nie. Johnny egter, wat besig was in die stoor, ‘n klipgooi verder, het my aangekyk met ‘n uitdrukking van: “Wat op aarde gaan met jou aan??” So nommer 1 werk nie.

Nommer 2: Jy hardloop weg. Dis met hierdie een wat ek gesien het, die haan het niks teen MY nie, hy het ‘n probleem met almal, meer spesifiek vrouens. My huishulp, Elsie, het al ‘n nuwe voetpad uitgeloop agter die nuwe stoor verby. ELKE oggend, invaltyd, as sy verby die bokke se kraal so entjie van die huis af loop, wag hy haar in, dan skud hy sy veertjies reg, en dan begin hy hardloop. En Elsie hardloop saam. Ek kan nie vir jou BESKRYF hoe snaaks dit is nie. Uiteindelik wen Elsie. En sy klap die voorhekkie in sy gesig toe. Maar ongelukkig werk hierdie ook nie, want ek dink hy het dit as ‘n game begin sien. Sy kan nie meer naby die haan kom nie, dan jaag hy haar. Elsie verloor lekker gewig, want sy hardloop elke oggend en elke middag huistoe en terug.

Nommer 3, asook die uiteindelike oplossing (wel so het ek gedink), is om jouself te “bewapen”. Lag maar vir my, maar ek beweeg nie buite die werf sonder ‘n plastiek dropper in my hand nie. Ek het vir HAAN net so 2 keer bygekom met daai dropper, toe verstaan ons 2 mekaar. Ek het die voorstel aan Elsie ook gemaak, maar sy is bang sy “slat die nooi se enigste haan vrek”. So dan moet sy maar sien kom klaar. Hy kom nog so aangeswewe na my toe, dan swaai ek die dropper. Ek slaan hom plat teen die grond. Ek het gedink hy is dood. Onkruid vergaan egter nie. Ek het egter te gerus geraak. Ek was sonder my dropper. En met ‘n bak vol eiers in my hand, 20 plus. Hy het my heel onverwags gevang. Toe gooi ek hom met ‘n eier. Sal hy nie WRAGTIG waar omdraai en my ‘n TWEEDE keer bestorm nie. Toe verlos ek maar die bak eiers in my hand. Ek het 4 heel eiers opgetel. Ek hoef nie Johnny se kommentaar te herhaal nie. Hoe KAN ‘n mens bang wees vir ‘n HOENDER? Wat jou op jou EIE werf ‘n lewe lei.

Dit is seker nie normaal nie, maar mens skrik jou lam. En laat ek jou een ding sê, daai haan skop blerrie seer.

Ek kan nie verstaan dat die HAAN nog nooit vir HOM ‘n try gegee het nie. Maar Johnny het hom al telkemale belowe, hy SAL spyt wees. Hy SAL hom skop. En hy SAL nie lewendig daarvan afkom nie. Dink die HAAN het dit ernstig opgeneem. Ek wens egter ek kan dit net eenkeer beleef. ‘n Hoenderhaan wat my boerman ‘n go gee.